سرطان(تومور )کلیه، یکی از ۱۰ بیماری خطرناک
سرطان یا تومور کلیه یکی از ۱۰ بیماری خطرناکی است که بین سنین ۵۰ تا ۷۰ سالگی شایع تر است و از شایع ترین بیماریهای سرطانی است.
۲ تا ۴ ٪ بیماریهای بدخیم سرطان را شامل می شود و در قسمت اورولوژی یکی از ۳ بیماری مهم است. مردان بیشتر از زنان (۶۰٪) به آن مبتلا می شوند. مصرف دخانیات همانند سیگار نقش بزرگی در ایجاد آن دارد. اولین نشانه آن معمولن وجود خون در ادرار است که در این موقع پزشک با انجام سونوگرافی به وجود تومور پی می برد و با پیدایش درد در پهلوها و احساس درد در شکم همراه می باشد.
اغلب معالجه آن با برداشتن کامل کلیه است. راههای معالجه دیگری اغلب احتیاج نیست. علت سرطان کلیه: سلول های سرطانی در همه انسانها وجود دارد که بخودی خود می میرند و یا اینکه تحت تأثیر سیستم ایمنی بدن، اثر مخرب خود را از دست می دهند.
نقش مهم در مرگ خودبخودی سلول های سرطانی را سلول مرگ از قبل طراحی شده ای ( آپوپتوزه ) انجام می دهد. اینکه چرا بعضی از سلولهای سرطانی، با این وجود باقی مانده و تکثیر می یابند مشخص نیست. مطمئنا علت مشخصی سبب آن نمی شود ، بلکه فاکتورهای پیچیده ای با همدیگر ادغام شده و منجر به سرطان می شوند.
مصرف دخانیات (سیگار) در ایجاد سرطان کلیه نقش بزرگی ایفا می کند. (۲۵ تا ۳۰٪) اضافه وزن بخصوص در خانم ها . اشتغال به کارهایی که در معرض تماس با پنبه نسوز و کادیوم هستند، در بیماران دیالیزی، امکان ابتلا به سرطان کلیه، به علت ایجاد کیست های زیاد، ۳۰ برابر می باشد که در حدود ۶٪ این افراد به مرور زمان به سرطان کلیه مبتلا می شوند.
پیوند کلیه در افراد نیز ممکن است احتمال سرطان کلیه را بالا برد. .
پیشگیری:
از مصرف دخانیات خودداری کنید.
رژیم غذایی مناسب و سالم داشته باشید.
علائم:
. درد پهلوها یا یک پهلو
. خون در ادرار
. احساس فشار در شکم
. فشار خون بالا
. تب
. خستگی، سردرد
. لاغر شدن
. پائین آمدن توانایی بدن
البته هر کدام از این علائم می تواند نشانه بیماری های دیگری نیز باشند.
راههای شناخت آن:
. سونوگرافی : با سونوگرافی کیست و تومور تشخیص داده می شود.
. سی تی اسکن که همراه با داروی بیهوشی بوده و نوع بدخیم یا خوش خیم تومور معلوم می شود.
. تستهای آزمایشگاهی ( آزمایش ادرار و خون)
وقتی معلوم شد که تومور است، مرحله بعدی تشخیص این است که به استخوان زده یا نه؟
سپس عملکرد کلیه ها بررسی می شود. با انجام آنژیوگرافی، مویرگهای خونی بررسی می شود. سونوگرافی از شکم نشان می دهد که آیا به کبد نیز گسترش یافته؟ عکس برداری از سینه ها نشان می دهد که آیا ریه ها نیز درگیر شده اند؟ بندرت سی تی اسکن از مغز لازم است. تنها با نمونه برداری بعد از عمل و آزمایشات پاتولوژی عمق تومور آشکار می شود که آیا بافت لنفاوی و یا سایر اعضای بدن درگیر شده یا نه؟
شانس بهبودی:
متفاوت بوده و هرچه زودتر شناخته شود شانس بهبودی بالاتر است.
در چه صورت به عمل احتیاج است ؟
در چگونگی عمل و نحوه آن، وضعیت بیمار، سن او ، اینکه تومور در یک کلیه است یا هر دو کلیه واگر در یک کلیه است عملکردکلیه دیگر چگونه است ، نقش مهمی دارد. معمولن کلیه درگیر با تومور را بطور کلی درآورده و ماهیچه های نزدیک و بافت لنفاوی مجاور آن را نیز . اگر هر دو کلیه دچار تومور هستند و یا فرد دارای یک کلیه است و دچار تومور شده، پزشکان سعی می کنند تومور و قسمت هایی از کلیه را درآورند بگونه ای که عملکرد کلیه باقی بماند.
عمل با بیهوشی کامل انجام می گیرد. ریسک عمل ۲ تا ۳٪ است. پس از عمل: در روزهای اول بعد عمل ، اغلب چای نوشیده می شود و وقتی روده ها دوباره عملکرد خود را بدست آورند ، (۳ تا ۴ روز بعد عمل) غذاهای راحت و سبک به بیمار داده می شود. شیمی درمانی معمولن در این بیماری موثر نیست ولی در موارد وخیم آن به همراه ایمن تراپی انجام می شود. در نوع شدید آن که به استخوان زده، کاهش کلسم در استخوان و افزایش آن در خون دیده می شود همراه با تشنگی زیاد، تهوع، استفراغ، لرزش ماهیچه ها ، یبوست و فراموشی. می تواند با کوما و اختلال در ضربان قلب نیز همراه شود. اغلب به بیمار توصیه می شود که نوشیدنی زیادی بنوشد.
در کنار راههای متعددی که برای درمان سرطان وجود دارد، تغذیه نقش بسیار مهمی دارد. روزه ویا کم خوری بسیار خطرناک است و سیستم ایمنی بدن را ضعیف می کند. با ترک سیگار ، امکان برگشت مجدد بیماری کم می شود. به بیمار توصیه می شود خود را منزوی نکند. تا ۳ سال بعد عمل ، توصیه می شود هر ۳ ماه یکبار، تمامی آزمایشات لازم را انجام دهد تا خدای نکرده از برگشت سرطان ، آگاه شود. از سال سوم هر ۶ ما یک بار و پس از چند سال ، سالی یک بار کافی است. در حدود ۳۰ تا ۴۰ ٪ افراد سرطان کلیه مجددن آشکار می شود. در ۶۰ تا ۷۰ ٪ آنها در ۲ سال اول بروز کرده و در افرادی هم پس از ۱۵ سال بروز می کند. بطور کلی شانس بهبودی کامل یا ۱۰۰٪ زیاد بالا نیست.